W czerwcu 2014 roku przedstawiciele krajów związkowych uzgodnili dyrektywę, zgodnie z którą każdy lekarz zagraniczny, który nie studiował medycyny w Niemczech lub który nie zna niemieckiego jako drugiego języka ojczystego, powinien wykazać się znajomością języka niemieckiego ogólnego na poziomie B2 i znajomością języka niemieckiego specjalistycznego na poziomie C1.
Znajomość języka niemieckiego ogólnego na poziomie B2 wystarczy wykazać międzynarodowym certyfikatem. Język niemiecki specjalistyczny, w zależności od wymagań danego kraju związkowego, musi być wykazany zdaniem egzaminu przed izbą lekarską na poziomie C1 w kraju związkowym, w którym lekarz składa wniosek o zezwolenie, testem komunikacyjnym Freiburg International Academy C1 lub certyfikatem TELC Deutsch Medizin C1.
Zgodnie z dyrektywą egzamin z języka specjalistycznego powinien składać się z następujących części:
- symulowana rozmowa z pacjentem (20 minut),
- opracowanie krótkiego raportu lekarskiego (20 minut),
- profesjonalna konsultacja z innym lekarzem (20 minut).
Kandydat musi pomyślnie ukończyć wszystkie trzy części. Jeśli nie zda jednej z części, musi powtórzyć cały egzamin.